سردار مرتضی طلایی، نایب رییس شورای شهر تهران طی بازدید از خبرگزاری موج به نکات قابل توجهی در صنعت و اقتصاد کشور اشاره کرد که بخشی از آن را در ادامه می خوانید:*ارزیابی تان از وضعیت کنونی صنعت کشور چیست؟همه ما دورانی که خط تلفن همراه برای نخستین بار وارد ایران شد را به یاد می آوریم، امکاناتی محدود، اما گران. در آن دوران هر خط تلفن همراه به نرخ یک میلیون تومان معامله می شد. گوشی های همراه نیز به تازگی وارد ایران شده بود و برای همه تازگی داشت. صدور سیم کارت تلفن همراه تنها در انحصار مخابرات(همراه اول) بود و به دلیل انحصار، هر گونه خدماتی که از سوی این شرکت ارائه می شد، به ناچار مورد پذیرش متقاضیان قرار می گرفت. این روند تا زمان حضور خطوط اعتباری ایرانسل در ایران ادامه داشت. شکسته شدن انحصار بازار ارتباطی ایران از سوی ایرانسل، مقابله و مقاومت همراه اول را به دنبال داشت. اما طولی نکشید که در نهایت ایرانسل(به عنوان نهادی خصوصی) وارد بازار شده و با قیمت حداقلی آغاز به خدمات رسانی به مشتریان خود کرد. طبیعی است که با ورود این شرکت به عرصه خدمات رسانی ارتباطی، مشتریان همراه اول به طور قابل توجهی کاسته شدند. این کاهش تقاضا برای همراه اول، ابتدای راه بود. به این ترتیب همراه اول برای بقا و رقابت با ایرانسل ناچار به ارائه خدمات ارزان و با کیفیت شد. به این ترتیب توانست در میدان رقابت با ایرانسل باقی بماند. حال و روز این روزهای صنعت خودروی ایران نیز همانند شرایط همراه اول پیش از حضور ایرانسل است.*مهم ترین مشکل صنعت خودرو ایران را چه می دانید؟مصیبتی که این روزها گریبان صنعت خودروی کشور را گرفته است را می توان حمایت همه جانبه برای جلوگیری بیکار شدن افراد شاغل در این صنعت دانست. به عبارتی ما باید به هر ترتیبی شده از این صنعت حمایت کنیم تا افراد شاغل در آن بیکار نشوند. چنین نگاهی شاید در وهله نخست صحیح به نظر برسد، اما حقیقت امر چنین نیست. انحصار در خودروسازی ایران باید شکسته شود. متاسفانه در صنعت خودروسازی ایران یادگیرندگی و یاددهندگی به طور کامل تعطیل است. به همین دلیل است که سالیان گذشته تغییرات این صنعت محدود به تغییر چراغ ها و فرم کاپوت و سایر تغییرات ظاهری محدود شده است. این در حالی است که در کشورهایی نظیر کره، طراحی خودرو روز به روز اصلاح شده و بهبود می یابد. از سویی دیگر ژاپن با وجود اینکه بخش عمده ای از صنعت خودروی خود را برون سپاری کرده است، اما همچنان برای هر کشور مطابق خواست و سلیقه آن ها سفارش گرفته و خودرو تولید می کند.*پس مشکل صنعت خودرو در مدیریت این صنعت نهفته است؟مدیرانی که در صنعت خودروسازی فعال هستند به بهانه اینکه در صورت حمایت نشدن از این صنعت، نیروهای آن بیکار می شوند، در مقابل تغییر و تحولات مقاومت می کنند. حال آنکه کلیدی ترین نیاز این روزهای صنعت خودرو، حضور مدیرانی شجاع و بلندنگر است تا با قاطعیت اعلام کنند که در صورت تمایل به بقا، کیفیت محصول خود را افزایش دهند. به جرات می توان گفت در صورت خصوصی سازی کامل و حقیقی شرکت های خودروساز داخلی از جمله ایران خودرو، قادر هستیم طی ۱۰ سال آینده با برترین خودروسازهای دنیا رقابت کنیم.*برون سپاری صنعت خودرو کشور به بخش خصوصی واقعی می تواند راهگشا باشد؟ بله. چرا بخش خصوصی در پی کسب منفعت بیشتری است، حال آنکه متاسفانه در بخش دولتی همه به دنبال دریافت حقوق ماهیانه در مقابل کمترین میزان انجام کار هستند. حال آنکه در بخش خصوصی بقا در میدان رقابت استوار بر افزایش کیفیت و ارائه خلاقیت در طراحی است. خودروسازها اجازه نمی دهند طراحان خودرو در عرصه حضور بیایند. متاسفانه در دولت ما در کنار هر صنعتی چند چاه نفت را به منظور تامین منابع مالی قرار داده اند. تا زمانیکه چنین رویه ادامه داشته باشد، نمی توان به رشد صنعت کشور امیدوار بود. در نتیجه چنین شرایطی متاسفانه به دلیل وجود رانت های دولتی نخبگان کشور مجبور به مهاجرت هستند.