به گزارش خبرگزاری موج خوزستان، مجتبی شریعتی‌نیاسر طی نشست معاونین آموزشی دانشگاه‌های منطقه 10 کشور که چهارشنبه امروز(2 خرداد) در دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد، بیان کرد: منطقه 10 تنها منطقه آموزش عالی کشور است که محدود به یک استان می‌شود. این ویژگی هم ایرادات و هم مزایایی دارد.

وی ادامه داد : در مجموع خوزستان حدود 220 هزار دانشجو وجود دارد که توسط سه هزار و 200 عضو هیات علمی خدمات دریافت می‌کنند. این آمار از نظر کمی بیشتر در دانشگاه آزاد و از لحاظ کیفی بیشتر در دانشگاه شهید چمران اهواز متمرکز است. حدود 950 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه‌های استان در دانشگاه‌های دولتی و حدود 600 عضو هیات علمی در دانشگاه شهید چمران هستند.

معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تصریح کرد: برای دانشگاه شهید چمران اهواز به عنوان دانشگاه مادر استان، ارزش زیادی قائل هستیم و این دانشگاه می‌تواند عمود خیمه آموزش عالی در منطقه 10 باشد. وضعیت آموزش عالی در استان از نظر هرم هیات علمی چندان مطلوب نیست و باید اصلاح شود. در خوزستان از مجموع سه هزار و 200 عضو هیات علمی، حدود دو هزار و 200 مورد آن استادیار هستند یا مرتبه علمی پایین‌تری دارند. حدود 450 عضو هیات علمی نیز مرتبه دانشیار یا بالاتر دارند. در مجموع می‌توان گفت درصد مربیان در استان بالا است.

شریعتی‌نیاسر افزود: علی‌رغم تمام مشکلات اقلیمی، آب و هوایی و ... که خوزستان دارد، برای این استان افق خوب و روشنی را می‌بینم. چرا که آموزش عالی از نظر مسائل منطقه‌ای عمدتا به استان‌های محروم توجه ویژه‌ای دارد. برخی استان‌ها برای توسعه آموزش عالی، ظرفیت و پتانسیل زیادی دارند که خوزستان نیز یکی از این استان‌ها است.

وی گفت: نسبت جمعیت دانشجویی به جمعیت استان حدود 4.5 درصد است. باید تلاش کنیم تا آموزش عالی روز به روز در استان بیشتر رشد کند. اوج جمعیت دانشجویی کشور تا سال 93 بود. در اوایل انقلاب جمعیت دانشجویی ما 175 هزار نفر در تمام کشور بود که این عدد تا سال 93 به چهار میلیون و 800 هزار نفر رسید.

معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بیان کرد: از سال 93 به بعد تلاش کردیم از نظر رشد بی‌رویه کمی، این وضعیت را تا حدودی مهار کنیم. به این ترتیب در سال 94 جمعیت دانشجویی به چهار میلیون و 340 هزار نفر کاهش پیدا کرد. در سال 95 نیز به چهار میلیون و 70 هزار نفر رسید.

شریعتی‌نیاسر تصریح کرد: وضعیت جذب هیات علمی در کشور رو به رشد است. نسبت به اوایل انقلاب جمعیت هیات علمی 12 برابر افزایش پیدا کرده است و از حدود هفت هزار نفر به بیش از 81 هزار عضو هیات علمی رسیده‌ایم. جذب اعضای هیات علمی نه تنها کاهش پیدا نمی‌کند، بلکه افزایش هم پیدا می‌کند. نسبت دانشجو به استاد، یک شاخص است و یکی از مولفه‌هایی است که روند کیفی دانشگاه‌ها را نشان می‌دهد.

وی در ادامه گفت: در حال حاضر این شاخص در کشور ما حدود 27 است و باید تا پایان برنامه ششم به عدد 20 برسد. برای این کار نیز باید تلاش کنیم با کاهش جمعیت دانشجویی و افزایش اعضای هیات علمی تا پایان برنامه ششم به این عدد دست پیدا کنیم. باید موسسات آموزش عالی تشویق شوند تا یک گردش اقتصادی منطقی‌تر در حوزه مدیریت خود ارائه دهند. برنامه‌محور بودن یکی از سیاست‌های جدی است که در آموزش عالی دنبال می‌شود. به همین دلیل نیز تمام مراکز آموزش عالی دولتی، بررسی و امتیازبندی شده‌اند.

معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ابراز داشت: تقریبا 50 درصد مراکز دولتی که زیر خط استاندارد مد نظر ما قرار دارند، تحت عنوان موسسات درحال توسعه، دسته‌بندی شده‌اند. این موسسات برای رشد، به کمک نیاز دارند. برای این مراکز دستورالعمل‌هایی ساماندهی شده و از آن‌ها خواسته شد برنامه راهبردی خود را برای ما ارسال کنند که تقریبا همه این مراکز این برنامه را برای ما فرستادند. پس از تایید نهایی، این برنامه می‌تواند چراغ راهی باشد تا مدیریت این موسسات، برنامه‌های توسعه‌ای را در آموزش عالی دنبال کند.

شریعتی‌نیاسر گفت: برای تمام موسسات در حال توسعه، یک برنامه محوری تعریف شده است و این موسسات موظف هستند تا پایان برنامه ششم حول مأموریت خود به دنبال توسعه باشند. در گذشته مدیران و موسسات تصور می‌کردند باید به تمام زمینه‌ها ورود کنند. با این سیاست امیدواریم از سال 97 تا 1400 موسسات با تکیه بر برنامه مصوب خود، تنها مأموریت خود را دنبال کنند.

وی عنوان کرد: نظام آموزشی دانشگاه‌ها تاکنون سه آیین‌نامه جداگانه شامل کاردانی به کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری داشت. این آیین‌نامه‌ها با یکدیگر ادغام شدند و به دانشگاه‌های سطح یک و دو ابلاغ شد که می‌تواند بخشی از این آیین‌نامه‌ها را با توجه به شرایط منطقه‌ای خود اجرا کند. این دانشگاه‌ها نیز باید در فاصله زمانی پیش‌بینی شده، شیوه‌نامه اجرایی خود را برای ما ارسال کنند.

معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری خاطرنشان کرد: دانشگاه‌هایی که جزو دانشگاه‌های سطح یک و دو دسته‌بندی نشده‌اند، می‌توانند از شیوه‌نامه قدیمی یا از شیوه‌نامه یکی از دانشگاه‌های سطح یک یا دو منطقه خود استفاده کنند. این کار باعث می‌شود در شرایط مختلفی، محدودیت‌هایی مناسب هر منطقه اعمال شود تا قوانین متناسب با نیازهای منطقه‌ای اجرا شوند.