به گزارش خبرگزاری موج از گیلان، این همایش با نگاهی تازه به آثار رادی از ١ تا ٥ آذر، هر شب ساعت ١٨ (به استثنای یکشنبه، ٥ آذر ساعت ١٥) با همکاری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان رشت در تماشاخانه‌ی هامون برگزار خواهد شد.

نخستین شب همایش ١ آذر ساعت ١٨ ، از پشت شیشه‌ها به کارگردانی محمد عاقبتی نقش خوانی می شود.

شبِ دوم، ٢ آذر ساعت ١٨ هاملت با سالاد فصل را به ، کارگردانی مازیار سیدی شاهد خواهیم بود.

شب سوم، ٣ آذر ساعت ١٨ ، آمیز قلمدون به کارگردانی مهرداد هنرمند نمایشنامه خوانی خواهد شد.

شبِ چهارم، ٤ آذر ساعت ١٨ ، آهنگ‌های شکلاتی به کارگردان مهدی یوسفی‌زاده اجرا می شود.

شبِ پنجم، ٥ آذر ساعت ١٥ ملودی شهر بارانی به کارگردان محمدحسن معجونی نقش خوانی خواهد شد.

آیین افتتاحیه‌ی این همایش چهارشنبه، ساعت ١٩:٣٠ و پس از نخستین اجرا با حضور اعضای بنیاد اکبر رادی و چهره‌های شناخته‌شده‌ی تئاتر کشور و گیلان در تماشاخانه‌ی هامون برگزار خواهد شد. حضور در این مراسم برای عموم آزاد است.

علاقه‌مندان می‌توانند جهت تهیه بلیت به سایت www.haftsaz.com مراجعه کنند. همچنین نیم‌ساعت پیش از هر نقش‌خوانی، بلیت‌فروشی از طریق گیشه‌ی تماشاخانه صورت خواهد گرفت.

اکبر رادی زاده ١٠ مهر ١٣١٨ در شهر رشت و درگذشته ٥ دی ١٣٨٦ در تهران از بزرگ ترین نمایشنامه نویسان تاریخ زبان فارسی به شمار می آید.

وی که دانش آموخته رشته علوم اجتماعی بود کارشناسی ارشد این رشته را رها کرد و پس از طی دوره تربیت معلم به کار معلمی روی آورد. رادی ٣٢ سال، به تدریس ادبیات در دبیرستان، ادبیات نمایشی انستیتو مربیان امور هنری، نمایش‌نامه نویسی مقطع کارشناسی دانشگاه تهران و نمایش‌نامه نویسی پیشرفتهٔ کارشناسی ارشد دانشگاه هنر تهران پرداخت.

به اعتقاد منتقدان تئاتر، آثار رادی در فرم و ساختار منحصر و زبان به فرد هستند و همین موضوع وی را به نویسنده ای صاحب سبک تبدیل کرده است . اکبر رادی به همراه بهرام بیضایی و غلام حسین ساعدی تئاتر و نمایشنامه نویسی ایران را به سمت و سوی جدید و متفکرانه سوق دادند.

وی بیش از ٢٥ نمایشنامه و تعداد زیادی داستان ، مقاله پژوهشی از خود به یادگار گذاشته است. از آثار رادی می توان به لبخند با شکوه آقای گیل، ارثیه ایرانی، مرگ در پاییز، صیادان، از پشت شیشه ها، افول، هاملت با سالاد فصل و تانگوی تخم مرغ داغ اشاره کرد.

رادی پنجم دی‌ماهِ ١٣٨٦ پس از نیم قرن نوشتن بی وقفه درگذشت. او پیش از مرگ یادداشتی به بهرام بیضایی نوشته بود به نام «تو آن درخت روشنی» که در ویژه‌نامه‌ای دربارهٔ بیضایی در همان زمستان چاپ شد. روز مرگ رادی، که مصادف با تولّد بیضایی بود، بیضایی یادداشتی در سوگ نوشت و مرگ یار دیرینش را به بستگان و همسرش تسلیت گفت. در این یادداشت رادی را به «سرچشمه‌ای» مانند می‌کند و شکوهِ نوشته‌هایش را به «غرّش رودی که از زیر سرانگشتان وی جاری بود». بیضایی همچنین نمایش افرا (١٣٨٦) را به رادی تقدیم کرد.