به گزارش خبرگزاری موج، ترکمن‌ها یکی از اقوام شریف، مومن و البته انقلابی کشورمان ایران اسلامی هستند که زادگاه بیشتر آنها در شمال شرق کشور و استان‌های گلستان و بخش کمی نیز در خراسان‌شمالی و خراسان‌رضوی است که به دلیل تشابهات فرهنگی و اقلیمی با کشور ترکمنستان و هم‌زبانان خود در این کشور حضور و زندگی در این منطقه از کشورمان طبیعی به نظر می‌رسد.

استان گلستان نیز که در حال حاضر در تقسیمات جغرافیایی دارای 14 شهرستان است در بیش از چهار شهرستان اکثریت جمعیت خود را در این قوم شریف می‌بیند که گنبدکاووس، گمیشان، بندرترکمن و آق‌قلا از جمله این شهرستان‌ها هستند.

از آنجا که حضور پررنگ این قوم پویا و فعال اجتماعی در این منطقه و آداب و رسوم خاص و زیبای آنان همواره موجب تحرکات بسیاری در حوزه صنایع دستی، گردشگری و جذب توریسم شده و علاوه بر آن فضای دل‌انگیزی به مجموعه شهرهای استان داده است، ضرروت حفظ و گسترش فرهنگ، زبان و ادبیات ترکمنی و ماندگاری آن به عنوان یک مفهوم علمی به ویژه در این منطقه ضروری به نظر می‌رسید.

از این رو مجموعه مسوولان شهرستان گنبدکاووس سال‌ها بود که در اندیشه‌ای برای مانا کردن زبان و ادبیات ترکمن در این شهرستان بودند و در بسیاری از جلسات طرح‌های جسته و گریخته و گاها خوبی نیز مطرح می‌شد که متاسفانه به دلیل عدم پیگیری قاطع و مجدانه به سرانجامی نرسید.

اما این بار مسوولان موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی شمس گنبدکاووس در راستای حمایت از زبان و ادبیات ترکمنی در اقدامی تحسین برانگیز با مصوبه شورای آموزشی این موسسه و با موافقت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری طی نامه شماره 59610 این وزارتخانه که دیروز صادر شده است تصمیمی گرفتند که مطابق آن، از این پس واحد درسی «زبان و ادبیات ترکمن» در این موسسه تدریس می‌شود.

این اتفاق مبارک می‌تواند ضمن آنکه در شرایط نا به سامان ورودی دانشجویان و تعدد مراکز آموزش عالی به نوعی خود یکی از عوامل ایجاد جذابیت و جذب دانشجوی به این موسسه آموزش عالی و شهرستان گنبدکاووس باشد و علاوه بر دانشجویان استان گلستان و استان‌های هم‌جوار در ادامه و با تاسیس رشته‌ای با این نام دانشجویان ترکمن کشور همسایه یعنی ترکمنستان را نیز برای تحصیل در کشورمان و در شهرستان گنبدکاووس ترغیب کند.

گفتنی است زبان و ادبیات شیرین ترکمنی در طول تاریخ مورد توجه بسیاری از بزرگان و اندیشمندان بوده است و برخی از بزرگان ادبیات و عرفان از جمله «مختومقلی فراغی» در زمره کسانی محسوب می‌شوند که در پایداری و مانایی این زبان نقش موثری ایفا کرده‌اند.