دل پری دارد و می گوید اصل مشکلات از سال ۹۰ و دوره مدیریت سردار محمد رویانیان در ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت آغاز شد. او طی دوران مدیریت خود ۲۰۰ میلیارد تومان از بودجه عمومی را به سرمایه گذاری در بخش تولید مخزن سی. ان. جی در داخل کشور تخصیص داد و واردات هرگونه مخزن به کشور را ممنوع اعلام کرد. این در حالی است که از ۴ شرکت مخزن ساز که درآن دوره تاسیس شدند، تنها شرکت پی. ام. سی که متعلق به وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران است توانسته بخشی از تولیدات خود را حفظ کند که به دلیل نبود تقاضای مطلوب همین میزان تولید به تعطیلی تمایل دارد. به این ترتیب انتظار می رفت که صنعت سی. ان. جی در بخش تولیدات مخزن رونق نسبی را تجربه کند حال آنکه به گفته مهدی ساعی، کارشناس ارشد حوزه سی. ان. جی چنین اتفاقی نیفتاد. حالا سوال این است که واقعا ۲۰۰ میلیارد تومان چه شد؟ چرا به مردم گزارش نشد؟ یعنی مردم حق ندارند بدانند این بودجه چگونه صرف شده است؟ آیا رویانیان نباید در مقابل مردم پاسخگو باشد؟ آیا پرونده دیگری در راه است؟ به گفته کارشناسان صنعت خودرو، طبق مصوبه دولت تمام خودروسازان داخلی موظف هستند بخشی از تولیدات خود را به تولید خودروهای گازسوز تخصیص دهند. این در حالی است که به نظر می رسد تولید خودروهای گازسوز در دوره ای معین و با هدف تبلیغ عملکرد دولت انجام شده و پس از مدتی رها شده و به فراموشی سپرده می شود.*ترکیه، گاز ایران را مفت می خردساعی می گوید: در سال ۹۰ هر متر مکعب گاز را به قیمت ۱/۸ تومان از دولت خریده و با نرخ ۴۰ تومان به مردم می فروختیم. از طرفی در همان دوران قیمت هر مترمکعب گاز تحویلی ایران در مرز ترکیه ۴۰ سنت بود که با احتساب هزار تومان به ازای هر دلار می توان گفت نرخ گاز تحویلی به ترکیه در سال ۹۰،۴۰۰ تومان بوده است. این در حالی است که بعد از اجرای طرح هدفمندی یارانه ها، هر مترمکعب گاز را به قیمت ۲۶۹ تومان از دولت خریده و به ارزش ۴۵۰ تا ۵۰۰ تومان به مردم می فروختیم در حالی که نرخ گاز تحویلی در مرز ترکیه همچنان ۴۰ سنت خرید و فروش می شد. این در حالی است مقارن با این افزایش قیمت سی. ان. جی قیمت بنزین به ۴۰۰،۷۰۰ و هزار تومان رسید. به گفته این کارشناس ارشد حوزه سی. ان. جی قیمت کنونی هر مترمکعب گاز در جایگاه های سی. ان. جی ۵۰۰ تومان به فروش می رسد. این در حالی است که بین ۷ تا ۸ سال اخیر تنها ۳۰ تا ۴۰ درصد از ۲۳۳۵ جایگاه به طور فعال کار می کردند. در همین حال افزایش هزینه برق جایگاه های سی. ان. جی از ۳۰ ریال به ۱۲۰ تا ۱۵۰ ریال برای هر متر مکعب، در پی اجرای قانون هدفمندی یارانه ها موجب بی رونقی بازار جایگاه داران سی. انجی شد.*پرده برداری از علت حاشیه نشینی صنعت سی. ان. جی به این ترتیب می توان گفت اختلاف اندک بین قیمت گاز و بنزین از یک سو و نبود خدمات پس از فروش مناسب و نبود ایمنی کافی از جمله دلایلی بود که موجب بی رغبتی مردم به استفاده از گاز شد. به نظر می رسد صنعت محتضر سی.ان.جی نیازمند یاری و حمایت حقیقی مسولان را می طلبد تا بتواند پتانسیل های بالقوه را بالفعل کرده و اهداف بزرگی همچون کاهش وابستگی به واردات بنزین، افزایش بهره برداری از میادین مشترک گازی، کاهش آلودگی هوا و ... را محقق کند.