سالهای سال است که ستاد حقوق بشر قوه قضائیه به مناسبت های مختلف نشست های خبری و برنامه های متعددی برگزار می کند اما به دلایلی که هنوز مشخص نشده حضور تمامی رسانه ها به اینگونه نشست ها ممنوع است و امروز هم بخشی از رسانه ها دعوت نشدند. هرچند مانند همیشه روابط عمومی دستگاه قضا پاسخ قانع کننده ای برای بایکوت رسانه ای برخی رسانه ها ندارد اما وقتی نام عدالت و دستگاه قضا به میان می آید انتظار می رود عادی ترین حقوق یک رسانه و خبرنگار یعنی دعوت به نشست های خبری دیده شود. ناگفته نماند که سفرهای استانی رئیس قوه قضائیه هم تنها چند رسانه حق حضور دارند و حتی این حضور هم به نوبت برای سایر رسانه ها تعریف نشده است. نکته دیگر اینکه دعوت معاونت ها و سایر دستگاه های مرتبط با قوه قضائیه از رسانه ها گاهی مستقل انجام می شود و این استقلال موجب سلیقه ای شدن برخورد دستگاه قضا با خبرنگاران شده است. بعنوان مثال دادستانی تهران فقط خبرگزاری میزان را در برنامه های خود دعوت می کند و دادستانی کل کشور هم رسانه ها یا خبرنگارانی که خود می پسندد را برای نشست خبری دعوت کرده است. شاید بگوئید باید درخواست کتبی یا تشریفات خاصی انجام شود که این گفته هم بیشتر به یک شوخی شباهت دارد چراکه بارها بارها نامه های متعدد ارسال شده اما اولویت با رسانه های خاص است. در این میان تنها جلسه سخنگوی قوه قضائیه است که بدون هیچ محدودیتی تمامی رسانه ها با معرفی نامه می توانند حضور یافته و سوال خود را مطرح کنند. البته این دعوت از سوی روابط عمومی قوه قضائیه نبوده و دفتر سخنگو شخصا مدیریت می کند و برای همین موفق بوده است. حالا در آستانه روز خبرنگار هرچند بسیاری از خبرنگاران جسارت نقد روابط عمومی قوه قضائیه را ندارند اما باید شفاف گفت که در کوچکترین عملکرد روابط عمومی و تشریفات قوه قضائیه که ارتباط با تمام رسانه ها و خبرنگاران است نمره قوه قضائیه منفی است. شاید قوه قضائیه فکر می کند با ایجاد مرکز رسانه و خبرگزاری میزان تمام و کمال رسالت رسانه ای خود را انجام داده اما گاف های باورنکردنی این خبرگزاری در سالهای اخیر نشان داده که رسانه داری قوه قضائیه هم نتوانسته جای خبرنگارها و رسانه های غایب را پر کند. در پایان باید گفت که بسیاری از رسانه ها و خبرنگاران آرزو دارند که قوه قضائیه ارتباط موثر و شفاف تر در چارچوب قانون با آنها داشته باشد و این عدالت فقط برای رسانه های خاص لحاظ نشود.