به گزارش خبرگزاری موج، نشست خبری نمایش «سه خواهر و دیگران» به نویسندگی و کارگردانی حمید امجد و تهیه کنندگی سعیده آبشناسان صبح امروز، ‌ ۲۹ تیر ماه در سالن کنفرانس تئاتر شهر برگزار شد. در ابتدای این نشست، حمید امجد درباره متن این نمایش که تلفیقی از دو اثر «سه خواهر» و «باغ آلبالو» نوشته چخوف است، توضیح داد: متن این نمایشنامه دارای مقدمه ای است و ن فکر می کردم شاید امکان اجری این نمایشنامه فراهم نشود و خوشبختانه امروز این امکان فراهم است. در اکثر آثارم قدری گرایش به رخداد های تاریخی و ادبیات در قالب یک بینامتنیت وجود دارد. در نمایشنامه «سه خواهر و دیگران» به زندگی چخوف اشاره شده، ‌اما این اشاره خیلی تعمدی نبوده و ناگهان به این سمت رفته ام. به هر حال چخوف درام‌نویس محبوبی است و حرکت به سمت او و آثارش دلیل خاصی نیاز ندارد. وی در ادامه افزود: این نمایشنامه صرفا درباره چخوف نیست، بلکه درباره جهان امروز ما است. نقطه تماس ما و چخوف جهانی فرضی و خیالی است. من با حضور کاراکتر فیرز «باغ آلبالو» در نمایش «سه خواهر و دیگران» و اشاره به مهاجر بودن این کاراکتر و جنگ های اران و روسیه گذری به فرهنگ شرق داشته‌ام. در نهایت کل گروه سعی بر ایجاد یکپارچگی در این ترکیب‌ها داشته‌ایم. همچنین از یاد نبریم باید از نفس نماش دیدن لذت ببرید. در ادامه سعیده آبشناسان گفت: این اولین فعالیت من در حوزه تئاتر است و تا کنون تهیه کننده اثر دیگری نبوده‌ام. پیشنهاد همکاری با این پروژه ابتدا توسط رئیس هنرهای نمایشی باز گو شد و ابتدا فکر می کردم با توجه به جایگاه ویژه آقای امجد شاید همکاری ما میسر نشود، ‌اما خوشبختانه همکاری ما شکل گرفت. گوهران که مجری این نمایش است نیز، پیش از این در کارهای بزرگی مشارکت داشته، اما همکاری با فرد بزرگ دیگری همچون حمید امجد باعثافتخار است. امروز به خودم می بالم که آغاز حضورم در تئاتر با حمید امجد شکل گرفته است. اولین فعالیت هر کسی او را در پله اول قرار می‌دهد و من با اولین فعالیتم به عنوان تهیه کنندگی نمایش در کنار حمید امجد روی پله دهم ایستاده‌ام. او همچنین افزود: کار با حمید امجد به واسطه نگاه دقیقش کمی سخت، اما برای من لذت بخش است. امیدوارم چنین همکاری هایی بین بخش خصوصی و تئاتر و به طور کلی حمایت از تئاتر افزایش یابد. وی در پایان تاکید کرد: بارها گفته ام که دغدغه من بازگشت سرمایه از طریق این نمایش نیست، ‌بلکه بیشتر به دیده شدن کار فکر می‌کنم. حمید امجد در پاسخ به ابهاماتی که درباره حضور بهنوش بختیاری مبنی بر پر کردن گیشه مطرح شد، توضیح داد: تمامی بازیگران نمایش از جمله، بهنوش بختیاری سرشار از قابلیت‌های بازیگری هستند. آشنایی من با خانم بختیاری به کلاس‌های فلسفه مدرن بابک احمدی بازمی‌گردد. او به من گفت که می‌خواهد در عرصه بازیگری تجربه‌های تازه کسب کند و حتی تلخ بازی کند بنابراین اشتباه محض است که فرض کنید من به خاطر گیشه به این هنرمند پیشنهاد همکاری داده‌ام. همه انسان‌ها دارای روح و استعداد هستند و من به هیچ انسانی چنین نگاه ابزاری نداشته‌ام. امیر اثباتی در ادامه جلسه به همکاری های پیشینش با امجد اشاره کرد و گفت: خوشبختانه پیش از دوران غیبت حمید امجد افتخار همکاری در آثار متعددی را با وی داشته ام و نسبت به سلیقه او آشنا هستم. درخصوص طراحی صحنه و لباس این نمایش ارجاع به متن عامل مهمی در تصمیم گیری من بوده است. سعی کردم به سبک نمایشی در زمان چخوف توجه کنم. از جهت زیبایی شناسی ما تلاش خودمان را کردیم، ‌اما فراموش نشود که سالن های نمایشی مت دچار محدودیت‌هایی است و با همه این کمبود امکانات ما همه تلاشمان را کردیم. در ادامه رضا مرتضوی، ‌ آهنگساز نمایش درباره همکاری با این گروه توضیح داد: کار با حمید امجد با توجه به شناختی که نسبت به او دارم، آسان است، چرا که می دانم دقیقا چه مسیری را مد نطر دارد. از روز اول می‌دانستیم که موسیقی زنده مورد نظرمان است و با توه به اتفاقی که در طول نمایش می افتد، ‌جای موسیقی بین پرده‌ها است و موسیقی این اثر باید ما را به روسیه ۱۹۰۰ ببرد. همچنین در بخش هایی دیگر از نمایش صدای موسیقی می‌آید که مثلا می‌تواند نوایی از آثار باخ باشد. در بخش‌هایی دیگر نیز با آکوردهایی به موسیقی شرق نزدیک می‌شویم و طبق گفته آقای امجد فضای شرقی را از دست نمی‌دهیم. همچنین سایر بازیگران به ترتیب حضور در نمایش برای صحبت درباره این اثر حاضر شدند. افشین هاشمی در ابتدا گفت: من نقش فیرز را بازی می کنم. فیرز که با اصرار به همه می گوید که فیروز است و همه نام او را اشتباه می گویند به جز، ‌ چخی. گرچه من نقش یک سیاه مهاجر را بازی می‌کنم، ‌اما این کاراکتر به کاملا تخت حوضی نیست، ‌چرا که بداهه گویی و یا تلفظ اشتباه کلمات را در او نمی بینیم و تفاوت هایی با این سبک دارد. وی در ادامه افزود: از همه عوامل این گروه به ویژه حمید امجد و سعیده آبشناسان تشکر می کنم. فکر می کنم مخاطب قطعا از تماشای این اثر راضی خواهد بود. رامین سیاردشتی یکی دیگر از بازیگران نمایش «سه خواهر و دیگران» هم در این نشست خبری گفت: حمید امجد یکی از شریف‌ترین و کاربلدترین نویسندگان و کارگردانان تئاتر ایران است که چه در متن و چه در حوزه اجرا فعالیت‌های بسیار ارزشمندی را انجام داده است و من به عنوان یکی از اعضای گروه بازیگران، امیدوارم کارم شایسته روی صحنه به مخاطب نشان داده شود و همه دست به دست هم بدهیم که اجرای خوبی را برای تماشاگران رقم بزنیم. علیرضا ناصحی عضو گروه بازیگران نمایش «سه خواهر و دیگران» نیز در این نشست خبری با طرح این سؤال که معیار تئاتر خوب بودن چیست، توضیح داد: از دهه ۷۰ که تئاتر را یاد گرفتم و به این فضا وارد شدم، به این نکته رسیدم که اندیشمند بودن و خردورزی یکی از ویژگی‌های مهم تئاتر آن سال‌ها بود اما متأسفانه از سال ۹۰ ماجرای گیشه وارد تئاتر شد و این هنر ارزشمند را به سمت هیجان و اغواگری برد. به نظر من نمایش «سه خواهر و دیگران» می‌تواند معیار جدیدی برای تئاتر اندیشمندی باشد که در دهه ۷۰ شاهد تاثیرگذاری آن بودیم. داریوش موفق یکی دیگر از بازیگران نمایش «سه خواهر و دیگران» هم با ابراز خرسندی از حضور خود در این اثر نمایشی تاکید کرد: خیلی خوشحالم که با یک گروه حرفه‌ای روبرو هستم. البته غیر از یک یا دو دست‌اندازی که برای اجرای این نمایش پیش آمد، همه چیز تا به امروز خوب پیش رفته است و خیلی خوشحالم که این اثر نمایشی، فضایی را به وجود آورده که اندیشه و فکر در درجه اول اهمیت قرار دارد. به هر حال تئاتر ایران در این سال‌ها به جنبه‌های تزئینی‌اش نزدیک شده و کاری که ما می‌کنیم نیز برگرفته از یک دغدغه هنری است که امیدوارم به تماشاگر در بهترین شکل خود نمایش داده شود. محسن حسینی نویسنده و کارگردان تئاتر که در نمایش «سه خواهر و دیگران» به عنوان یکی از اعضای گروه بازیگران حضور دارد، در این نشست خبری از حضور در نمایش حمید امجد ابراز خرسندی کرد و گفت: این نمایش یک دراماتورژی بسیار قدرتمند و ارزشمند از آثار چخوف و شکسپیر است که به محض اینکه آن را خواندم، مستور اثر شدم چرا که نگاه نویسنده و کارگردان به اثر نگاه زیبایی است که برای بازیگر می‌تواند تجربه سختی به حساب آید به ویژه اینکه کارگردان اثر، نویسنده هم باشد. به هر ترتیب در نمایش «سه خواهر و دیگران» شرایط به گونه‌ای طراحی شده که در داستان شاهد یک روایت صمیمی هستیم؛ موضوعی که باید روی صحنه نیز به درستی برای مخاطب اجرا شود. جمشید جهانزاده هم در این نشست گفت: شخصیت طراحی شده کارگردان برای من در این نمایش بر اساس یک شخصیت عمل‌گراست که پر از ایده، هدف و برنامه است و من بسیار خوشحالم که در این اثر نمایشی حضور دارم. پیام امیرعبداللهیان دیگر بازیگر نمایش «سه خواهر و دیگران» نیز با ابراز خرسندی از حضور در این نمایش گفت: تمامی شخصیت‌های نمایش می‌تواند مابه‌ازای بیرونی داشته باشد که هر یک از ما در زندگی روزمره با آن مواجهیم و این یکی از ویژگی‌های مهم نمایش است که می‌توانم به آن اشاره کنم. بهنوش بختیاری هم در این نشست خبری توضیح داد: تمام بازیگرانی که در این اثر نمایشی حضور دارند، هیچ نگاه بدی به من نداشتند. کما اینکه من از طرفداران استاد امجد بودم که طی سال‌های گذشته تمام تئاترهای ایشان را دیده‌ام و می‌توانم بگویم که به معنای واقعی، یک مَرد باسواد و انسان در حوزه تئاتر است. وی در پایان صحبت هایش گفت: روزی که به من برای بازی در این نمایش تلفن شد، از شدت هیجان و خوشحالی سکته کردم، زیرا با شناختی که از این مرد بزرگ داشتم، می‌دانستم که او همیشه به گیشه فکر نمی‌کند. همچنین این متن به قدری زیبا و عمیق است که من را وادار کرد به نحو دیگری بازی کنم و مهارت‌های خودم را تقویت کنم. به هر ترتیب برای من بازی در تئاتر بسیار سخت بود، اما خوشحالم که در این عرصه مشغول فراگیری هستم و خیلی از چیزها را یاد می‌گیرم. من موجود بسیار خوش‌شانسی هستم که این بار شانس به من رو کرده و در یک اثر حرفه‌ای حضور دارم که در عرصه بازیگری مطالب بسیاری را به من یاد می‌دهد. حمید امجد در پاسخ به سوالی مبنی بر معیار انتخاب بازیگران این نمایش، توضیح داد: من ۱۳ سال نمایشی برای تئاتر نساخته ام، اما این به معنی ناآشنایی من با فضا نیست. انتخاب بازیگران من بر حسب نیاز متن بوده و هر کس قابلیتی دارد. اگر بازیگرم شناخته شده است چه خوب و اگر نیست، اما توانایی بالایی دارد، ‌پس حتما از حضورش استقبال می کنم. اینکه من سال های زیادی تئاتر نساخته ام، دلیل بر تغییر معیارهایم نیست. در همه جای دنیا معیار انتخاب بازیگر در تئاتر قابلیت و نیاز متن است. وی همچنین در پاسخ به اینکه به نظرش مخاطب امروز تئاتر تا چه حد به نمایش «سه خواهر و دیگران» جذب خواهد شد، گفت: من سال ها کارگردانی تئاتر نکردم و این به معنی عدم فعالیت تئاتری نیست. در همه این سال ها کتاب درباره تئاتر منتشر می کردم، تئاتر ها را دنبال می کردم، تئاتر تدریس می کردم و نشریه درباره تئاتر منتشر می کردم، ‌در نتیجه مخاطب را نیز می شناسم. شناخت من نسبت به مخاطب دلیل بر ساخت آثاری عین خواست مخاطب نیست، بلکه من باید فکر کنم چه چیزی را می خواهم به مخاطب ارایه دهم. فکر می کنم مخاطب در هر سطحی تا حدی بتواند ارتباط خوبی با این نمایش برقرار کند. اگر مخاطب عام را هم در نظر بگیریم، قطعا در برخی از بخش ها جذابیت نمایشی داریم. این اثر دارای لایه های مختلفی است. او در پایان درباره جایگاه نمایش های چند سال اخیر و طیف غالب بر تئاتر امروز اشاره کرد: هر نوعی از تئاتر باید در هر جامعه ای وجود داشته باشد، در همه جای دنیا هم وجود دارد. در این سال ها تئاتر های عمیق دیده‌ام و تئاتر هایی نازل و بازاری هم دیده‌ام. تئاتر نازل مقصود اثری است که حاوی هیچ تجربه تازه‌ای نیست و صرفا همان موفقیت های پیشین را تکرار می کند. متاسفانه حمایت دولتی از تئاتر نمی‌شود و به همین دلیل بخش خصوصی هم بیشتر در صدد بازگشت سرمایه است و همه این ها منجر شده تا تولید تئاتر عامه پسند بیشتر از تئاتر های جدی اتفاق بیفتد.