به گزارش خبرگزاری موج، مرحوم شیخ محمدحسین صادقی، از علما و فضلای اهل لرستان در سال ۱۳۰۲ هجری ـ شمسی در خانواده‌ای روحانی پا به‌عرصه وجود گذاشت در ابتدا نزد پدرش علوم دینی مقدماتی را فراگرفت و در حالی‌که کار کشاورزی انجام می‌داد به کودکان و نوجوانان روستاهای محل قرآن می‌آموخت. در سن ۱۸ سالگی به قصد تحصیل روانه قم شد و در حوزه‌های علمیه آن شهر، نزد استادانی چون امام موسی صدر و حاج شیخ حسن قمی و آیت‌الله بروجردی به آموختن علوم دینی و حوزوی پرداخت. بعد از رحلت آیت‌الله بروجردی به جلسات درس امام خمینی(ره)، آیت‌الله العظمی گلپایگانی و عرغعشی نجفی وارد شد و با استفاده از ذخایر علمی آن بزرگواران شیوه اجتهاد و استنباط احکام الهی را آموخت. در متن اجازاتی که مراجع بلندپایه به وی تفویض کرده‌اند به مقام علمی‌اش اشاره شده از جمله در بخشی از اجازه‌نامه‌ای که در سال ۷۲ هجری قمری در سن ۲۸ سالگی از طرف مرحوم آیت‌الله اراکی برای ایشان صادر شده چنین آمده است: «شیخ محمدحسین صادقی سنین عدیده و مدت متمادیه در حوزه مقدسه قم در محضر دانشمندان، فضلا و علما عمر خود را صرف تحصیل علوم شرعیه و نوامیس الهیه و اخلاق نبویه نموده‌اند تا این‌که مرتبه‌ جلیله وافری از علوم را فرا گرفته و از جهت علمی و عملی و اخلاقی آراسته و شایسته و برجسته شده‌اند». وی از جمله روحانیونی بوده که برای تبلیغ احکام شریعت به نقاط مختلف کشور سفر کرده و با تشکیل جلسات مذهبی و ایراد سخنرانی به ارشاد مردم پرداخته است. در قیام خونین ۱۵ خرداد ۴۲ در تظاهرات اعتراضی مردم قم، علیه رفراندوم اعلام شده از سوی حکومت وقت، فعالانه شرکت نمود و در همان روز توسط ماموران دستگیر و پس از سه روز زندانی در شهربانی قم به زندان قزل‌قلعه تهران منتقل می‌شود. وی مدتی در زندان هم‌سلول آیت‌الله طالقانی بود و پس از رهایی از زندان، مجدداً همچون گذشته به فعالیت سیاسی و مبارزاتی خود ادامه داد. در ۱۶ رمضان ۵۷ توسط ساواک الیگودرز دستگیر و به زندان افتاد بعد از آزادی ناچار به قم رفت و در آن‌جا به دعوت مردم سنجان اراک مدتی رهبری تظاهرات و اعتراضات مردم آن دیار علیه حکومت شاه را عهده‌دار بود. پس از پیروزی انقلاب، مسئولیت کمیته انقلاب در شهر ازنا را به عهده گرفت و با کمک مردم، اقدام به تشکیل نهادهای انقلابی نمود آن‌گاه طی حکمی از سوی آیت‌الله مشکینی ریاست دادگاه انقلاب اسلامی الیگودرز به او محول شد. شهید محمدحسین صادقی در انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از جانب مردم دورود و ازنا انتخاب شد و در شامگاه هفتم تیر سال ۱۳۶۰ با اقامه نماز جماعت حزب جمهوری اسلامی به امامت ایشان، همراه با ۷۲ تن از یاران باوفای جمهوری اسلامی به درجه رفیع شهادت نائل آمد. همچنین، سید فخرالدین رحیمی، از شهدای روحانی لرستان در سال ۱۳۲۳ هجری، شمسی در شهر خرم‌آباد و در یک خانواده روحانی متولد شد.پدرش حجت‌الاسلام و المسلمین سید علی‌اکبر رحیمی از علمای بزرگ شهر بود که نسب او به حضرت امام موسی بن جعفر(ع) می‌رسید. سید فخرالدین پس از پایان تحصیلات متوسطه در سال ۱۳۳۹ برای تحصیل علوم دینی به شهر مقدس قم عزیمت نمود و در حوزه علمیه آن شهر مشغول به تحصیل شد. در سال ۱۳۴۱ که زمزمه‌های نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) به گوش می‌رسید، وی در حال فعالیت سیاسی علیه رژیم منحوس پهلوی دستگیر و به مدت شش ماه روانه زندان شد و پس از آن وی همچنان به مبارزات جدی بر ضد نظام شاهنشاهی می‌پرداخت تا این‌که حکم اعدام غیابی علیه او در نیمه اول سال ۱۳۵۷ صادر شد اما این امر او را در مبارزاتش جسورتر نمود. ارتباط شهید رحیمی با جوانان و عشایر لرستان به جو مبارزات در این استان رونق می‌بخشید. وی با قرار دادن مسجد علوی خرم‌آباد به‌عنوان کانون مشتعل علیه رژیم طاغوت فعالیت‌ها و مبارزات مردم و جوانان را در شهر و استان مدیریت می‌کرد. شهید رحیمی بارها در کمیته ضد خراب کاری و زندان‌های دیگر رژیم پهلوی، زندانی شد و به شهرهای «ایرانشهر» و «اقلید» فارس تبعید شد. شهید سید فخرالدین رحیمی در تبعید با چند تن از روحانیون بزرگوار از جمله «سیدعلی خامنه‌ای» و «محمدکاظم راشدیزدی» آشنا می‌شود که این آشنایی‌ها باعث خوشحالی‌اش می‌شود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی شهید رحیمی از سوی مردم شریف و قدردان خرم‌آباد به‌عنوان نماینده مجلس انتخاب شد.وی این‌بار در سنگر مجلس شورای اسلامی تمام توان خود را به‌کار بست تا برای مردم استان و به‌ویژه شهر خرم‌آباد منشأ خیر و برکت باشد. وی سرانجام در هفتم تیر ۱۳۶۰در انفجار دفتر حزب جمهوری توسط منافقین کوردل به درجه رفیع شهادت نایل آمد.