به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، اقتصاد ایران، از پیوستن به سازمان تجارت جهانی و باز شدن درهای کشور می ترسد. این واقعیتی است که نمی توان آن را نادیده گرفت چون شرکت های ایرانی، توان رقابت با شرکت های بزرگ جهان را ندارند. به طور مثال در صنعت خودرو، چنانچه ایران به سازمان تجارت جهانی بپیوندد، تقریبا می توان گفت تمامی خودروسازان وطنی در مقابل قیمت اندک و کیفیت بالای خودروهای خارجی، از کورس رقابت خارج می شوند، ولی در صنعت فولاد، وضع اینطور نیست چون شرکت فولاد مبارکه توانسته نه تنها خود را با اصول اقتصادی صنعت فولاد هماهنگ و قیمت محصولاتش را رقابتی کند، بلکه در دنیای رقابت بین المللی محصولات در بازار جهانی، برای خود سهمی دست و پا کرده و سرمایه گذاران خارجی مانند ایتالیایی ها را تشویق به سرمایه گذاری در این صنعت کند.

می توان اینطور عنوان کرد که مدل اقتصادی و صنعتی به کار گرفته شده در شرکت فولاد مبارکه اصفهان، الگوی موفقی برای شرکت های تولیدی و صنعتی برای افق زمانی پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی است. موفقیت های این شرکت بر کسی پوشیده نیست ولی دو کارخانه معظم دیگر فولادسازی کشور یعنی فولادخوزستان و ذوب آهن اصفهان، دارای چنین خصوصیاتی نیستند. پس باید دید دلایل تمایز الگوی شرکت فولادسازی مبارکه اصفهان چیست. 

برگ برنده اول: ساخت فولاد رقابتی

واقعیت این است که فولاد مبارکه سپاهان، تمرکز اصلی خود را در ارزآوری و افزایش توان رقابت در بازار بین المللی قرار داده است. آنطور که مسوولان این شرکت اعلام کرده اند در سال جاری، نزدیک به 24 درصد از محصولات این شرکت برای صادرات در نظر گرفته شده و البته ارزش تبدیلی این میزان از اقلام تولیدی شرکت، درصد بالایی از کل ارزش ریالی محصولات شرکت را شامل می شود. 

به بیان دیگر با وجودی که در یکی دو سال اخیر، فولاد مبارکه در پی سیاست های وزارت صنعت، معدن و تجارت، مجبور شد بخشی از محصولات خود را به بازارهای داخلی اختصاص دهد ولی همچنان به صادرات و حضور در بازارهای جهانی و نگهداشت مشتریان بین المللی خود به عنوان یکی از اصلی ترین محل های درآمد خود می نگرد. این نگرش باعث شده تا توان رقابتی محصولات فولادمبارکه در سطح بین المللی نه تنها دچار افت نشود، بلکه برای افزایش سهم بازار این محصولات، اجبار به ارتقای مستمر و کاهش هزینه های تولید برای به دست آوردن توان رقابت، همواره در دستور کار مدیران شرکت فولاد مبارکه قرار گیرد.

بر همین اساس پیش‌بینی می شود شرکت برای امسال، دستیابی به سود خالص 18 هزار و 991 میلیارد ریال پس از کسر همه هزینه‌ها را سرلوحه توازن مالی خود قرار دهد و در صورت رسیدن به این اهداف، میزان سود شرکت فولاد مبارکه نسبت به سال 95 رشدی به میزان 53 درصدی را نشان خواهد داد. 

این هدف میسر نیست جز آنکه با ارتقای خط تولید و افزودن تجهیزات جدیدی مانند  بهره‌برداری از ماشین ریخته‌گری شماره 5 در انتهای سال گذشته و اضافه شدن محصولات این خط به سبد محصولات در امسال، پیش بینی افزایش مقدار تولید و فروش در بودجه سال 96 نسبت به سال 95 دور از دسترس نباشد. 

همچنین شرکت فولاد مبارکه کشورهایی از جمله کره، چین، پاکستان، عراق، اسپانیا، آلمان و کانادا را به عنوان بازار نهایی محصولات نورد گرم خود تعیین کرده و صادرات محصولات نورد سرد را که در صنایع خودرو سازی از جمله قسمت های داخلی خودرو و همچنین در بدنه یخچال، آبگرمکن، ماشین لباسشویی و تولید لوله‌های صنعتی کاربرد دارد برای کشورهای همجوار در نظر گرفته است.

برگ برنده دوم: خودکفایی و تکمیل زنجیره تولید

از لحاظ فنی، برگ برنده دوم شرکت فولاد مبارکه برای حضور در بازارهای جهانی، کاهش هزینه تولید است که یکی از دلایل کاهش هزینه، به تکمیل زنجیره تولید در این واحد صنعتی مربوط می شود. تکمیل زنجیره فولاد و اعمال مدیریت واحد بخش خصوصی بر این مجموعه‌ها (از صنایع معدنی تا فولادسازی) در چارچوب سیاستگذاری باز و رقابتی هم بر ارتقای بهره‌وری و افزایش سود شرکت‌ها انجامیده و هم به لحاظ ساختاری و کوتاه کردن زنجیره تولید و کاهش هزینه مبادله صنعت فولاد را از برزخ فعلی به سوی فضای روشن‌تر و تحقق اهداف در نظر گرفته شده برای این صنعت رهنمون ساخته است. 

تحول و انسجام در زنجیره فولاد و از جمله در حلقه‌های تامین مواد اولیه و محصولات فولادی و در قالب ادغام صنایع معدنی و فولادسازی‌ها باید قبلا با تعیین وضعیت مالکیت و مدیریت بنگاه‌های پایین و بالادستی فولاد کشور در چارچوب سیاست‌های اصل 44 مشخص شود چنان‌که مثلا 30 درصد سهام فولاد مبارکه و فولاد خوزستان و 21 درصد از سهام چادرملو و 11 درصد از سهام گل‌گهر در اختیار سهام عدالت است که وضعیت مدیریت این سهام مورد ابهام و اختلاف است. از سوی دیگر حضور فولاد مبارکه در قالب سهامدار در شرکت هایی که دراکتشاف مواد معدنی موردنیاز فولاد فعالند و نیز حلقه‌های پایین‌دستی فولاد نیز (صنایع لوله و پروفیل، خودرو، لوازم خانگی و...) امکان رقابتی سازی هزینه های تولید در این محصولات را موجب می شود. 

حضور فولاد مبارکه در همه حلقه های زنجیره تولید در صورت وجود بازار مصرف در داخل و افزایش سهم بازار صادراتی این کارخانه، باعث شده است در چارچوب استراتژی کلان توسعه اقتصادی و صنعتی این واحد تولید، امکان تبدیل شدن به یک زنجیره کارآمد فراهم شود.