به‌ گزارش ‌خبرگزاری موج، تنها نیم ساعت قبل از آغاز بازی ایران و لهستان در روز پایانی هفته اول لیگ جهانی والیبال اعلام شد که سعید معروف کاپیتان و پاسور اصلی تیم‌ ‌ملی به دلیل بیماری گوارشی در این بازی غایب است، اتفاقی که باعث شوکه شدن همه شد؛ تیم‌ ‌ملی بدون کاپیتان و پاسور اصلی!؟

بعد از مصدومیت معروف کمتر کسی امید به پیروزی تیم‌ ‌ملی ایران مقابل لهستان قدرتمند داشت. شاید همه تصور می‌کردند با معروف نتوانستیم برابر ایتالیا و برزیل پیروز شویم و چگونه می‌توان با سال افزون جوان لهستان بدون شکست را مغلوب کرد.

اما خیلی زود همه متوجه این فکر اشتباه شدند. نمایش فوق‌العاده‌ فرهاد سال افزون ثابت کرد سال‌هاست که به اشتباه همه چیز وابسته و در دستان برخی از بازیکنان قرار گرفته است.

اما نکته قابل توجه اعلام یکباره بیماری معروف بود که حرف و حدیث‌های فراوانی را ایجاد کرد، که آیا واقعا این بازیکن به یک‌ باره حالش بد شده است؟ تنها نیم ساعت مانده به بازی، کادر فنی چگونه ترکیب را تغییر داد که تیم بدون نقص بازی کرد؟ یا اینکه داستان چیز دیگری است.

موضوع سوال برانگیز دیگر این است که در پایان دو بازی ایران برابر ایتالیا و برزیل سعید معروف به نشست خبری بعد از بازی نرفت و اصلا هیچ مصاحبه‌ای از او بعد از بازی وجود ندارد، در حالی که در پایان هر بازی سرمربی و کاپیتان‌های تیم ها باید به نشست بروند. البته تمام این صحبت ها گمانه‌زنی است و هنوز مشخص نیست که چه اتفاقی در پیزاروی ایتالیا رخ داده است.

این اتفاقات اگر چه منفی بود، اما یک پیام مثبت نه برای مردم و نه برای فدراسیون،‌ بلکه  برای ستاره های تیم‌ ‌ملی داشت  و آن این که فقط شما معروف نیستید.

توفیق اجباری معنوی نژاد برای حضور در بازی برابر لهستان به دلیل مصدومیت میرزاجانپور، بازگشت غفور و عبادی پور به دوران اوج، انگیزه بالای سامان فائزی، اثبات توانایی های مسعود غلامی و در پایان هم عملکرد تاثیرگذار و تحسین برانگیز فرهاد سال افزون  نشان داد این بازیکنان هم می‌توانند ستاره و معروف شوند.

امیر غفور و میلاد عبادی پور دو بازیکنی بودند که در هرسه دیدار ایران در هفته اول عملکرد قابل قبولی را نشان دادند. غفور در بازی نخست 9، بازی دوم 17 و بازی سوم هم 17 امتیاز را برای تیم‌ ‌ملی به دست آورد و همین موضوع هم باعث تمجید سایت فدراسیون جهانی والیبال از این بازیکن شد. عبادی پور هم در بازی برابر ایتالیا، برزیل و لهستان به ترتیب 9، 10 و 16 امتیاز کسب کرد.

عبادی پور در برابر لهستان سرویس های خوبی زد و موفق شد سه امتیاز سرویس را از این تیم بگیرد.

رضا قرا هم که بیشتر برای زدن سرویس به میدان می آمد دو امتیاز برای ایران در دیدار برابر لهستان کسب کرد و هر دو امتیاز هم از خط سرویس بود.

مسعود غلامی هم روند رو به رشدی در این رقابت‌ها داشت. اوعلاوه بر دیدار برابر لهستان که اشتباهاتش به شدت کم شده بود در بازی برابر برزیل هم شش دفاع موفق داشت.

معنوی نژاد هم در حالی که فقط سه ست از چهارست بازی برابر لهستان را در میدان حاضر بود موفق به کسب 17 امتیاز شد؛ بازیکنی که در عین شایستگی دیده نمی‌شود. بازیکنی که همه از او به عنوان ستاره آینده والیبال ایران صحبت می‌کنند، اما  گاهی باید با چمدان اردوی تیم‌ ‌ملی را به سمت خانه ترک کند، مانند المپیک ریو. معنوی نژاد حضورش در بازی برابر لهستان و به دست آوردن فرصت برای نشان داد خود را مدیون سامان فائزی است! بازیکنی که باعث مصدومیت میرزاجانپور از ناحیه چشم شد و بالاجبار معنوی نژاد به بازی آمد.

فرهاد سال افزون هم ثابت کرد اگر در این چند سال به جای این که همیشه معروف و مهدوی به تمام تورنمنت های مهم و غیرمهم اعزام شوند یک بار او و حتی وادی جوان رفته بودند پیشرفت بیشتری داشتند.

در دیدار برابر لهستان مشکل و ضعف دو بازی گذشته ایران به شکل چشمگیری کاهش پیدا کرد و تبدیل به نقطه قوت تیم شد. در این بازی توپ گیری ها 54-55 به نفع ایران بود. در حالی که در برابر ایتالیا و برزیل این آمار به ترتیب 68-53 و 41-25 به نفع رقبا بود.

در حالی که ایران در هر بازی تنها دو امتیاز از خط سرویس گرفته بود در برابر لهستان این آمار به هشت رسید.

تمامی آمار و ارقام ها نشان داد که کولاکوویچ که به جوانگرایی و ساختن تیم  در صربستان مشهور است می تواند این کار را در ایران هم انجام بدهد. او ابزار لازم را دارد؛ بازیکنانی که تنها با یک فرصت خودشان را ثابت کردند و نشان دادند آن چه که در زمین مهم است نه معروفیت است و نه سابقه و فقط باید تمام توانایی را برای تیم‌ ‌ملی در زمین گذاشت.