به گزارش خبرگزاری موج، ابراهیم اسماعیلی اراضی در این نشست که عصر یکشنبه در بنیاد شعر و ادبیات داستانی برگزار شد، گفت: تا حدود ۲۰ سال پیش در انجمن‌های ادبی متوجه می‌شدیم که در این فضا، نظامی وجود دارد که باید به آن توجه کنیم، یاد بگیریم و عمل کنیم. این حس به ما القا می‌شد که باید تحت تقید قوانین باشیم و باید مراحلی را طی کنیم تا به مرتبتی برسیم.

اسماعیلی‌اراضی ادامه داد: در آن زمان، شاعران کتاب شعر خود را به ناشر نمی‌دادند تا آن را چاپ کند، بلکه صبر می‌کردند تا ناشر سراغ آنها برود. زیرا معتقد بودند شاعر باید به مرحله‌ای برسد که اشعارش مورد توجه قرار بگیرد.

وی افزود: در ادامه مسایلی پیش آمد که در حوزه نشر مؤثر‌ بود؛ مانند تأسیس نشرهای ارگانی که در حوزه‌های تخصصی کار می‌کردند و بیشتر آنها اشعار با محتوای مورد نظرشان را به دست چاپ می‌سپردند. تا اینکه موضوع فضای مجازی در کشور شکل گرفت و باعث شد تا هر کس، هر چیزی‌ را که دوست دارد، منتشر کند.

این منتقد ادامه داد: با رشد قارچ‌گونه وبلاگ‌ها در فضای مجازی نیز، امکان درست بهره بردن از فضا از بین رفت. در همین اثنا، مشکلات سخت‌افزاری حوزه نشر مانند تأمین کاغذ و دستگاه‌های چاپ برطرف شد و ناشران، وارد فضای رقابتی شدند که در این رقابت، خواه ناخواه از مرزهای کیفی عقب نشستند.

وی تأکید کرد: با بروز این اتفاق که شأن فرهنگی نشرها به نفع شأن تجاری آنها کم‌رنگ‌تر شد، تنها ادبیات بود که لطمه می‌دید. این تعداد ناشر تخصصی که بسیاری از آنها تخصص ندارند، برای تأمین مالی خود خطوط قرمز تخصصی شعر را عقب راندند و منجر به این شد که ضعف‌های نشر شعر، بیشتر شود.

اسماعیلی‌اراضی در ادامه بیان کرد: کسانی که پیش‌تر در فضای مجازی برای خود شأن ادبی متصور بودند، سعی کردند این شأن را با چاپ کتاب، رسمی‌تر کنند و ناشرانی که حتی در سال‌های گذشته اسمشان سند کیفیت محتوای کتاب بود، در ازای دریافت مبالغی، اقدام به نشر این آثار کردند.

وی‌ در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر اینکه نباید به هر مجموعه‌ای اجازه دهیم که با نام شعر منتشر شود، گفت: این امر اثرات فرهنگی ـ اجتماعی دارد. مجموعه‌ای که از نظر کیفی، سطح پایینی دارد، در صورت انتشار اگر به دست خواننده برسد، این باور را ایجاد می‌کند که این اثر شعر است، در حالی که گاهی حتی شعر هم نیست و تنها به دلیل پول داشتن شخص نویسنده و همکاری ناشر با وی، منتشر شده است.

این ترانه‌سرا همچنین با انتقاد از نبود برنامه تخصصی نقد‌ شعر در رسانه ملی همانند برنامه 90 در فوتبال و هفت در سینما، اظهار کرد: نهادها و ارگان‌هایی که در حوزه آموزش شعر کار می‌کنند، می‌توانند در حوزه فرهنگی ـ اجتماعی انتشار کتاب‌ها و مجموعه‌های شعر، مؤثر‌ باشند.